Onderweg op de A4 naar Amsterdam, vanmiddag gaan we een interview afnemen bij Elmer Kouwenberg in Amsterdam. Sinds korte tijd is Elmer de gelukkig eigenaar van een Sta-Tafel van Pronk ergo. Al rijdend bedenk ik me, hoeveel het waard is in het leven, om te kunnen staan. Dan zie ik een Fyra voorbij rijden, of dat wat lijkt tenminste. Iedereen kent de perikelen wel rondom de trein tussen Amsterdam en Brussel. Zijn aanbesteding is niet helemaal goed gegaan. Het lijntje loopt niet helemaal soepel. Zou het proces voor een aanvraag van een Sta-Tafel wel soepel lopen? Elmer Kouwenberg is al jaren rolstoel gebonden. Vandaag na ons interview gaat hij voor de tweede keer zelfstandig zonder therapeut, gebruik maken van de statafel. Wij stellen hem wat vragen vooraf.

Hoe is je beperking tot stand gekomen?
Twintig jaar geleden heb ik in de Verenigde Staten gewoond en gewerkt in de bloemenhandel. In mijn vrije tijd heb ik een auto-ongeluk gehad, ik was onderweg naar mijn auto en ben afgesneden door een andere automobilist, twee keer over de kop. Resultaat: mijn nek gebroken en daardoor een hoge dwarslaesie. Twee maanden ben ik in het ziekenhuis in de Verenigde Staten verbleven voor ik werd overgeplaatst naar het revalidatiecentrum in Nederland.

Hoe ben je tot de aanvraag gekomen?
Vanuit verschillende hoeken waar onder het internet hoorde en las ik dat het goed is voor je lichaam om te staan. Goed voor de organen, maar ook voor de botten en de doorbloeding. Inmiddels zit ik al twintig jaar in mijn rolstoel en dacht ik na het lezen van dit artikel “dat moet ik doen, dat is goed voor mij en mijn gezondheid”. Het moet geweldig zijn om een aantal keer in de week te kunnen staan. Ik heb contact gezocht met revalidatiecentrum Reade in Amsterdam, waar ik een gesprek heb gehad met de revalidatiearts. Hij bevestigde mijn ideeën en verwees mij door naar polikliniek voor Fysiotherapie en Ergotherapie. Waar ik onder hun begeleiding ben gaan oefenen. Tevens heeft de fysiotherapeut gelijk de aanvraag voor de Sta-Tafel ingediend bij mijn zorgverzekeraar, zodat ik daar verder geen omkijken meer naar had.

Hoe is de aanvraag verder verlopen?
In het revalidatiecentrum heeft er een passing plaatsgevonden samen met de behandelaar en de adviseur van Pronk ergo. Tijdens deze passing zijn in grote lijnen de wensen en eisen vastgelegd. En aan de hand daarvan is bij Pronk ergo de Sta-Tafel in elkaar gezet.

En daarna?
Een adviseur en monteur van Pronk ergo hebben de Sta-Tafel afgeleverd. Omdat ik een hoge dwarslaesie heb en alleen mijn linkerarm functioneert moesten er wat individuele aanpassingen aan de tafel gedaan worden, zodat ik veilig en ergonomisch kan staan. Tijdens het staan val ik nogal naar links, daardoor moest er extra ondersteuning aangebracht worden zodat ik recht op sta. Daarnaast is deze ondersteuning netjes afgewerkt zodat het zacht is en ik mezelf er niet aan kan verwonden.

Hoe was het om na 20 jaar weer rechtop te kunnen staan?
Dit was een hele nieuwe ervaring, het beviel direct heel goed. Direct had ik het gevoel “dit is het, heerlijk!”. Dit is iets wat ik zeker 2 a 3 keer per week wil kunnen doen. Het is heerlijk om recht op te kunnen staan en mensen recht in de ogen te kunnen kijken. Ik voel het ook direct aan mijn lichaam.

Is er iets veranderd nadat je een aantal keer gebruik had gemaakt van de Sta-Tafel?
Het voelt heerlijk, je voelt de doorbloeding in je hele lijf verbeteren. Daarnaast mensen recht in de ogen aan kunnen kijken is heel erg prettig. Kortom een enorme toevoeging aan je kwaliteit van leven!

Als afsluiter, de laatste vraag: Zou Pronk ergo de Sta-Tafel nog kunnen verbeteren?
Ja dan zou een raket eronder niet gek zijn, zegt Elmer gekscherend. Ik zou nog graag een keer naar Mars willen, of toch eerst naar de maan.

Vervolgens eindigt mijn bezoek met het gebruik van de Sta-Tafel. Elmer wordt met hulp van zijn begeleiding in de Sta-Tafel geholpen. Als hij eenmaal staat, zegt hij tussen neus en lippen door, ‘ Ik heb de afgelopen dagen nogal last gehad van obstipatie, ik hoop dat het met regelmatig staan overgaat’. Ondanks dat er misschien weinig bewijzen zijn dat het gebruik van een Sta-Tafel bijdrage levert aan het welzijn van de cliënt, is Elmer een groot voorbeeld van hoe prettig het kan zijn om ondanks je beperking te kunnen staan. Niet alleen op fysiek vlak is het goed voor de doorbloeding en de organen maar ook sociaal gezien is het prettig om mensen weer eens in de ogen te kunnen kijken en op gelijke hoogte met iemand te staan. Dan rest er nog een ding, mijn dank uitspreken naar Elmer Kouwenberg voor zijn medewerking aan dit interview en dat hij model wilde staan voor de foto’s.